සමයං ජාමෙ

කපුටෙක් ඇවිත් මා වටකර           කොටන්නා
ලේනෙක් ඇවිත් අතු අග සිට             රවන්නා
ගිරවෙක් ඇවිත් අඹයට හොට          තබන්නා
වරැවක් වෙලත් නුඹ නං අද නො         එන්නා

සියොතුන් අහසෙ උඩ යනවා  පෙනෙන්නේ
මම නං මෙතන ගිනි අවිවෙ ම    තැවෙන්නේ
නුඹ නං ඉතින් සැමදා පැණි           බුදින්නේ
සමයං ජාමෙ මම තාමත්           තැවෙන්නේ

කාලේ කුමට වහිනව නං            තෙමෙන්න
දෑලේ කුමට ගග සොද ඔරැ               පදින්න
සීලේ කුමට තනියෙං කවි               කියන්න
මාලේ කුමට සගවා සොද                බදින්න

සුනිල් ලීවානගේ