කෙතරමි සොදුරුද ඹබ
සිත රිදෙන කිසියමි මොහොතක
නිසංසල යාමයේ
තෙත මීදුම අතරට වී
දුරම රැදි ළගයැයි සිතෙන
තාරකාවකට
විවර කරමි සිත සිසිලසින්
බිදුවක් දෙන්නයැයි නො පවසා
තාරකාව
අසයි නිහඩ ව පැන රැසක්
පිරේ සිත සුවදින් කොහිදෝ සිට එන
නිවෙයි සිත සැනසුමින්
පිපේ හදපුරා රතු මල් සුවදක් සෙමින්
අතීතය වෙතට ගොස් සිතිවිලි
සුනිල්
No comments:
Post a Comment